|
< terug
Denk eraan
De mist trekt op
zodra de maan haar schaduw werpt
en het brein de zwaarden scherpt
zet ik alles stop
denk eraan
dat ik niet ophoud te bestaan
voordat mijn tijd geslagen is
weet daarbij
dat nimmer ooit met slaan
tevens liefde verworven is
denk eraan
de wereld staat op zijn kop
mijn hoofd hangt in de strop
weet dan ook
ik ben reeds lang gestorven
maar niets is echt geborgen
woede is gefopt
zodra de zon haar stralen scheert
en het hart de zwaarden weert
ben ik weggestopt
feedback van andere lezers- Wee
'Denk er aan
dat ik niet ophoud te bestaan',
da's een zin die me raakt.
Mooi, Dora.
x
Dora: Dank je wel...
er is zelfs leven na de dood
in het hoofd van de nabestaanden
over het al dan niet bewust begaande kwaad
dat zij bij leven reeds dood waanden - ivo
je bent blijkbaar schattig als je boos bent, ook in je schrijven
Dora: Dank je, wie weet kan ik het een keertje laten zien, haha. - hettie35
Heftif Dora maar heel mooi.
Groetjes Hettie
Dora: Ach ja, ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is niet waar? Dank je. - Hoeselaar
Knap gedicht waarop ik je een antwoord geef dat naar ik hoop ook jouw woorden hadden kunnen zijn.
Voor niemand wijken, desnoods over lijken.
Dit is mijn leven, voor niemand nog beven
overbodig was het kwaad, nu, nu weet ik raad
dit zal door alles wel blijken.
Willy
Dora: Ja, ooit zal het blijken, Willy en in de tussentijd is het eenvoudig, rekken en erbij blijven, zoals ze bij mij thuis vroeger zeiden...
|
