|
< terug
De Ikzucht
Op een terrasje te Parijs
doe ik wat blasé met een
glaasje champagne terwijl
de reggae van de gitarist
braafjes om geld bedelt.
En ik bedenk dat het leven
niet eerlijk is als de ene
prinsheerlijk in zijn paleis
vertoeft en de ander nog
nooit kaviaar heeft geproefd.
We lijden aan de ikzucht
maar we hebben het niet
in de gaten want langs de
feestelijk verlichte straten
heerst de dweepzucht.
En we zijn schrokkerig
willen allen 'n stuk van
de taart waardoor er niks
overblijft voor 't werkpaard
dat vol ijverzucht wacht op
het suikerklontje van de
één of andere gierigaard.
Dus geef ik vijftig cent
wandel de boulevard op en
ga vlug naar een friettent.
Want mijn gevoelige
snaar is aangeraakt !
feedback van andere lezers- aniram
mooi knap - Dora
In Parijs zou ik even minder principieel wezen want zo vaak komt het niet voor. Lekker betalen voor de muziek en dan op terugweg in Beldie op naar de friet. - Wee
Goh, kon je 't missen? :)
x - silvia
bij de twee laatste verzen raak je me een beetje kwijt, maar wat ervoor komt is klasse !
- julien_maleur
er zijn nu eenmaal luxepaarden en werkpaarden. Maar misschien is voor luxepaarden gewoon paraderen ook gelijk aan werken.
En als je een taart in gelijke stukken verdeelt, dan wordt elk stuk een heel pak kleiner. Wat is de moraal: proberen om toe te treden tot de luxepaarden.
groeten
JM - ivo
mooi mooi - hettie35
Niets anders dan de waarheid, mooi.
Groetjes Hettie - killea
so true, Claude, super poem
xx
j
|
