< terug
k mijmer even mijn vriend
in een stil klassiek moment
met deuren die van binnen het slot
hebben gevonden is de koele dood
die jou zal raken in een plastic
omhulsel in het rood aanwezig
jij was een vriend, trouw en oprecht
doch het sterven nestelt
zich telkens in bij iedere geboorte
waarvan het bloot wordt bedekt
met al de kille glans van de herfst
niet meer naar zee, of struinen
over het hoge land, het wad proefde
met je tong, je was slechts een beest
zegt de verharding in mijn stem,
ik weet, het einde is niet eeuwig
maar de tijd die het duurt is het slot
van alle begin
feedback van andere lezers- Aramis
ik durf er niet aan denken dat mijn hond .... elze: Ja Aramis, hoe je het ook wendt of keert eens komt het ,,,het went niet ,,telkens rijten de wonden weer open - Danvoieanne
Veel emoties zet je hier neer, Mooi - jan
heel erg triest als een trouwe metgezel je verlaat.. - Kat
Wat een pracht van een gedicht! - martine
intens
sterkte met het verlies elze - julien_maleur
heb genotn van jouw gedicht.
vgr JM - Dora
Poehee, dat kun je erg mooi verwoorden en ik huiver er een beetje van, zo rood doorbloed en eerlijk. - warket
vergankelijkheid, voorbijgaand - VUURKRACHT
Bijzonder gedicht,
emotievolle verzen
van einde en begin... - Wee
Ik mijmerde mij even mee.
Droevig mooi.
x - ivo
wat een emotie weer knap elze - alie_jankind
mooi hoe je het verlies hier neerzet
sterkte als het autobio is
groet elze: Dankjewel Alie, ja he twas onze Rottweiler Ozzy ,,
laifs ...
|