naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

68-Zachte handen

door Danvoieanne

een kleed van nevel
rust over de velden
waar bloemen rouwen
stil ineen geklapt

waterdruppels
glijden neerwaarts
als heldere tranen
op het bedroefde gras

voet afdrukken
zullen nooit meer
sporen nalaten op de bodem
in het gras op het smalle padje

zachte handen
zullen de bloemen nooit meer
liefdevol aanraken en strelen
ze zijn zelf bodem geworden

op het nevelige veld
waar bloemen weer openbloeien
blijft het gras treuren om het verlies
van deze zachte handen

feedback van andere lezers

• VUURKRACHT
  Rakend mooi!
  Vooral de twee eerste verzen vind ik bijzonder!
  
  (bedroefde gras)
  Danvoieanne: Dank je,
• Wee
  Vooral je eerste vers vind ik heel mooi.
  x
  Danvoieanne: Dank je x
• ivo
  droevig mooi
  Danvoieanne: Dank je
• Hoeselaar
  Alsof je een geliefde persoon verliest zo lees en voel ik dit gedicht
  
  Willy
  Danvoieanne: Zo is het inderdaad ,Willy
• Kat
  Het doet me denken aan een geliefde die iemand verloor, vol liefde het graf verzorgde en nu zelf is heengegaan. Mooi!
  Danvoieanne: Ja idd
• martine
  mooi
  Danvoieanne: Dank je
• bragt
  intens
  Danvoieanne: ...dank je