|
< terug
Om te huilen is het nu veel te laat
Paardenbloempjes tussen het bedauwde gras
langs de kabbelende rivier en 't wuivende riet
kleurige vlinder zweeft boven een modderplas
ze is één van de weinigen die het bloempje ziet
'k hoor de kikkers kwaken op zoek naar een lief
ooievaar strijkt zachtjes neer, wacht geduldig af
lieve heer, laat mij nog éénmaal rondlopen hier
voor ik tot stof verga in m'n zelfgedolven graf
't is triestig om te sterven nu de lente is in 't land
geen zonnestralen die mij nog zullen verwarmen
geen vogels die voor mij zingen aan de oeverkant
geen planten en bloemen die mij zullen omarmen
om te huilen is het nu veel te laat, geen tranen meer
'k heb het altijd geweten, ik zeg het u heel zacht
de pijn van alles achter te laten doet me nu al zeer
gedaan met genieten van een zomerse zwoele nacht
m'n god, wat ga ik deze rotwereld toch missen
de geuren en de kleuren, het blauwe van de lucht
niet meer in 't grote bos kunnen kakken of pissen
'k verlaat deze aardkloot met een diepe laatste zucht…
©GoNo
feedback van andere lezers- Hoeselaar
Als ik jou was zou ik nog even wachten tot het ook mijn tijd is, dan kunnen we gezamelijk gaan, en 't is veel goedkoper
Willy
GoNo2: Afgesproken? - warket
ooit komt die laatste dag
GoNo2: Dank u - martine
De meeste dingen zijn om bij te huilen, maar je kan er beter om lachen
graag gelezen
GoNo2: Dank u - Wee
En 'n snik ...
GoNo2: Dank u - ivo
grapjas ...
GoNo2: Dank u
|
