< terug
Tranen van dauw
in de chaos
van de levenstuin
ontdekte ze
hoe kleine bloemen
zich een weg baanden
doorheen de nevels
van het aardse bestaan
hoe schoonheid
zich vertaalde
tussen tranen
van dauwdruppels
in het stille zoeken
naar rust
voor het kind
haar diepste zijn
schurende pijn
van onmacht
in steeds aanwezig
de herinnering
©2010 Monique Verplancke
feedback van andere lezers- Hoeselaar
Hierin ben je wel diep gegaan, je stelde zowaar je ziel open
Willy VUURKRACHT: Reeds een tijdje geleden, dit gedicht;
maar er is nog de herinnering
hoe het was bij het schrijven...
Bedankt Hoeselaar! - jan
droevig maar waar Monique
grtzz VUURKRACHT: Dank je wel Jan dat je langskwam om te lezen! - alie_jankind
Erg mooi deze...
missschien in de voorlaatste strofe
haar diepste zijn (zonder in)
groet VUURKRACHT: Dank je wel Alie voor je reactie en de tip.
Heb het gedicht meermaals herlezen,
en idd het mag zonder.
Groetjes! - ivo
dit is idd mooi VUURKRACHT: Dank je wel Ivo! - Wee
Een beauty, Monique.
x VUURKRACHT: Dank je wel Wee!
x - killea
super beautiful Monique
xx
j VUURKRACHT: Dank je wel Killea! - Danvoieanne
Heel mooi... VUURKRACHT: Dank je wel Anne! - Dora
de douwende tranen in ochtenddauw
rouwende vanen weven in avondblauw VUURKRACHT: Bedankt voor je mooie, poëtische reactie Dora! - teevee
Konden wij maar
een knop omdraaien
dan zoe er veel
wel overwaaien VUURKRACHT: Zo is het Teevee;
konden we maar...
Bedankt voor het lezen en reageren! - martine
zuchtje, zo mooi VUURKRACHT: Dank je wel Martine! - Runner
Mooi! VUURKRACHT: Dank je wel Runner! - bessy
herrinnerigen die nooit verdwijnen
het kind in een mens blijft..... altijd
erg mooi Monique
VUURKRACHT: Dank je wel voor je fijne reactie!
|