|
< terug
Koersval
Ik ben een zwerver langs stad en land
voor sommigen een buurtbederver
maar vrije vogel langs de kant, die
aan de welvaartsmarathon bezweek
toen ik ineens bewust in het design
van smetteloos wit de stortvloed kunst
de haat zag hangen als een sein
op rood je vrijheid is zo goed als dood
de dagen sleuren je van hot naar her
naar meer naar hoog de val komt aan
de jaloezie te paard gezeten schopte
aarzelende benen onder me vandaan
mokerslag vloerde me heftig brakend
de afgrond in van eigen uitgezette koers
waarmee ik van mijzelf afdwaalde.
Was het een teken dat ik steeds vaker
kraaien bij dode hazen in de berm zag?
Toen stond ik buiten in weer en wind
van aanzien afgetuimeld brak een lach
van vrij zijn tegen elke prijs door.
Ik schaterde maakte een schitterende
promotie van zieldodende welvaartsminnaar
naar prachtige buurtbederver en bezie
mijn verleden met droge ogen in
luchtbellen wegdansen waanzin getemd
buiten werd binnen met struikenbehang
parkbankenbed onder blote hemeltent
een grijpstuiverleven verruild voor
sofinummerloos zal wel zien bestaan
vrij in adem, gedachten, op- en ondergaan
van zon over zorgeloosheid. Wie?
feedback van andere lezers- ivo
een doordenkertje ...
JakobRo: goed gezien! - Danvoieanne
Gglezen...
JakobRo: Ddank! - werner
zwaar gedicht dat toch wel een beetje lucht verdient, waarom geen strofen?
JakobRo: zo zwaar is het toch niet?
Strofen? Zal er eens over denken. - alie_jankind
graag gelezen
groet
JakobRo: dank je
|
