|
< terug
Puur natuur
de lucht is hier anders
ik spot donderwolkengrijs
het zal straks wel gaan
flitsen, rommelen doet het
reeds moet ik schuilen
in de verte een konijn
het stampt gedonder
verdwijnt dan razend
schuilhol inwroetend weg
voor samenballende
natuurmachten die
ik met stille verbazing
aan zie bliksemen
oren bijna aan gort
gedonderd trek ik
mijn kop schouders in
speur naar veilig verblijf
kraag hoog handen diep
in zakken voet voor voet
tussen eerste druppels
eender waarheen als het
maar beschutting biedt
voor dit vermoeide lijf
afdak in de verte voorbij
hoe afgedwaald ben ik
van moeder natuur
van barre buitenlever
naar bolle binnenvetter
gebaarmoederd hoezeer
gewatteerd, gepamperd
tot op het bot, dan de eerste
klap dichtbij, flitsend razend
snelt levende natuur
gedachten weer binnen
noopt tot schuilhut zoeken
maar reeds te laat vergaat
lust van buitenleven met
een knal als van verspild
vuurwerk geurgevaar geef mij
maar koffie en onderdak
feedback van andere lezers- warket
Ik ken het gevoel. Een volgroeid maïsveld kan desnoods ook een schuilplaats zijn.
JakobRo: herkenning is belangrijk - Danvoieanne
Wat mooi...
JakobRo: dank U - ivo
de spanning is leesbaar
JakobRo: dank je zeer!! - Hoeselaar
Nog even dan flitsen de bliksems je om de oren
Willy
JakobRo: verlichtende fb - killea
super poem again Jakob
xx
j
JakobRo: thnx again June - Kat
Gewoon een heerlijk gedicht wat ik graag heb gelezen!
JakobRo: ..en ik graag schreef
|
