< terug
geen kindertijd
Het kind dat teveel weet
herinnering ziet als basis
conclusies niet vergeet
zolang het maar de baas is
in angstigheid
zwartgallige illusies weeft
om die ene zekerheid
zorgen toegeëigend heeft
verlangen weggestopt
klein zijn is opgegeven
zwaarbeladen
nooit meer in te halen
baas over eigen spinsels
zal het nooit de wereld zien
als een thuis om in te spelen
macht te moeten stelen
hunkert naar de tijd
die overging in het vergelijk
van de concurrentiestrijd
die nooit heeft bestaan
feedback van andere lezers- ivo
wat een gedachte spin je hier in een web .. sjongens wel mooi weggestopt in de woorden die hier staan ... Dora: Dank je wel... woorden kunnen veel vertellen en ook verzwijgen. - hettie35
Tussen de regels door lees ik de heimwee naar het kind zijn,
alleen is de herinnering niet prettig. Heel mooi.
Groetjes Hettie Dora: Hetttie, het gaat gelukkig niet over mij,
maar zeer zeker bestaan zulke kinderen, dank je - Danvoieanne
De tijd van het kind zijn... Mooi Dora: Ja, minder luchtig dan zou moeten, maar ja, levenslot
Dank je wel. - Wee
Oef, dit raakt wel.
Mooi gedicht, Dora. Dora: Dank je Wee...Ik leef ook nog steeds met haar mee. - teevee
Als kind wordt men meestal
tot op het bod verwend
en ogen gaan pas open
als men ware toedracht kent Dora: Tot op het bod verwent?
kennen kan indien je het elkaar toestaat, dank je wel
|