naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Stad

door nachtdwaas

Vol misprijzen voor haar kinderen
slaat uit,
de meedogenloze stad,
klauwen van grijsgegoten stof.
Haar ongerepte prooi,
willoos gedoemd,
gekluisterd
in al zijn verblindende pracht
aan het desolate lot,
wegkwijnen in roestig teren.
Verjaagt zijn schuwe heersers,
beschermt hun nodeloos gerekte vlucht.

Geeuwend.
Minachtend.
Onverzadigd hongerend,
verblindt de absurde schoonheid
het helverlichte woud
van hemeltergende reuzen,
de eenvoud van de verdrukte horizon.

Niet gebonden,
vrij van beminnelijke schroom,
verwoest zij,
voor eeuwig,
de rustgevende weelde,
de gulle wortels
van haar reeds verziekte bron.

Blauwflikkerende ogen,
spottende demonen
van een verkillende wereld,
verkleuren het broze kleed der dag,
verdrijven de droommantel
van de nacht.
Troostende woorden,
rijkdommen van open geesten,
worden gekerkerd,
vernietigd in het vlamloze vuur,
brandend van lome onverschilligheid.

De spiegelvrouw,
ziel van het leven,
blikt mee over haar schouder.
Zij kent de toekomst,
weet waar dit dwaze streven
zal eindigen.
Zij glimlacht,
meedogenloos?
Wreed?
…
Wie weet.

feedback van andere lezers

• Danvoieanne
  Ja, wie weet inderdaad, Mooi ...groet.
  nachtdwaas: thanks
• ivo
  idd mooi ... de spiegelvrouw die liegt omdat elke spiegel liegt ..
  nachtdwaas: thanks
• Kat
  Heel mooi! Ik zal het herlezen en overdenken.
  nachtdwaas: en ... van genieten?
• Wee
  Overweldigend, zoals een stad zijn kan!
  x
  
  nachtdwaas: hoewel die dikwijls ook zo leeg en toch verstikkend kan zijn
• jan
  een droom van een stad
  nachtdwaas: maar ik wil er niet in "leven"
• Hoeselaar
  Ga hier Ivo volgen
  nachtdwaas: thanks