< terug
Eenzaam
Weet je?
Eenzaam zoekt hij
tussen de rijpe korenaren
van een levenslange oogst,
naar de volle halm,
die ene vrucht
waarin zij verborgen zat.
Haar glimlach,
melancholisch droef,
voor immer gebeiteld
in de geteisterde klippen
van zijn smart,
legt een klemmende band,
een geblakerde
ring van eeuwig verlangen,
rond zijn hunkerend hart.
Uren zit hij te staren,
toeschouwer van het niets,
zacht drijvend op
de schaduwen van de maan,
op zoek in het verleden
naar het verlies van zijn toekomst,
omgezet in ijle wensdromen.
Waar is zij?
Waar is de treurnis van haar ogen,
vol angst voor de werkelijkheid?
Waar is de schrijnende blik
waarin hij verloren liep?
Zij ging heen,
terug naar wat zij was
ontvlucht.
Keerde zich naar wat moest
in een gevoelloze realiteit.
Hij ging heen,
liep verloren in een wereld
vol van schijnliefde.
Hopeloze gevangene
van zijn eigen bestaan.
Weet je?
Eenzaam zoekt hij
…
feedback van andere lezers- killea
beautiful poem Nachtdwaas
xx
j nachtdwaas: danke - ivo
eenzaamheid is ook maar perceptie .. leven is veel meer dan wat onze rede als realiteit aanziet ... mooi gedicht het doet nadenken nachtdwaas: thanks - Danvoieanne
Mooi deze ....groet nachtdwaas: dankuwel - Hoeselaar
Eenzaamheid kan drukkend zijn het licht zwart doen schijnen en de zon in regen veranderen;
Mooi en gevoelvol neergezet!
Willy nachtdwaas: thanks Willy - jan
zoeken kan leuk zijn nachtdwaas nachtdwaas: zeg dat wel, net zoals vinden een grote ontgoocheling kan inhouden - aramis
Tijdloos gedicht. Rake sfeer nachtdwaas: danke - alie_jankind
wat lang, maar wel mooi
groet nachtdwaas: thanks - lin
Prachtige mijmering, wel zou ik "zij toekomst" in "zijn toekomst" veranderen. Het gedicht leest fijn, gr lin nachtdwaas: was een foutje van mij, werd hersteld, danke
|