|
< terug
195-Het verhaal van de bomen.
vandaag zag ik huilende bomen staan
ik nam er een in mijn armen
fluisterde zachtjes
waarom huilen jullie
wil je het echt weten
vroeg de boom
dan zal ik het je vertellen
ga maar op een
van mijn armen zitten
dit deed ik en luisterde
naar wat hij me
te vertellen had
geven wij bomen niet alles
gezonde lucht om te ademen
als het te warm is
kunnen jullie schuilen
in de schaduw
we staan vol met gekerfde verhalen
van liefde en harten
als jullie nog kind waren
mochten jullie ons beklimmen
en schommelen aan onze armen
maar nu vermoorden jullie ons
jullie hakken ons in massa af
dat doet ons pijn en verdriet
want dit is ieders dood
want zonder ons
is er geen leven meer mogelijk
op deze aarde
maar wie luistert nog
naar de bomen
jullie maken echt
de wereld zelf om zeep
feedback van andere lezers- teevee
Algemeen geweten
maar het geweten
wordt in slaap gesust
ipv geldhonger geblust
Danvoieanne: Zo is het ... - Vink
ik had gehoopt dat het een sprookje was!
Danvoieanne: (*_-) ...... - warket
Als kind klom ik in bomen. Elke tak was een strategie. Het was functioneel. Het was mij om de vruchten te doen. Ja, vooral kersen. Bij bobonne stond een oude hoge kerselaar. Daar klom ik tot in de top en wiebelde dan vastgeklemd aan die dunne takken mee met de wind. Een mooie herinnering.
Danvoieanne: ;-) Een mooie herinnering inderdaad (*_-)
|
