naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

zijn imago (nieuwe versie)

door Vink

Zijn vingers hechten zich
aan diepten van nietszeggende rotswanden.
Voelen keien als delicatesse opgetogen.
In wilde naaktheid leert hij hoe voeten bewegen.

Maar het stapritme verraad de drank
zijn schuld vertelt jaarringen van pijn.
Toch werkt hij in rustpauze met beitel.
Knapt op wat was gebroken
met uitgehouwde letters zoals hij wilde zijn.

feedback van andere lezers

• Hoeselaar
  Een fase uit het mensenleven kort en zeer gevoelig belicht,
  Hoe dramatisch je dit hier neerschreef bewijst dat je van het dichten kaas hetbt gegeten.
  
  Willy
  Vink: zoveel lof! dank
• Kat
  Heel mooi!
  Vink: dank!
• silvia
  mooi Vink ! heel graag gelezen
  Vink: hartelijk dank!
• jan
  knap gedicht Vink!
  Vink: Hartelijk dank!
• Danvoieanne
  Graag gelezen...
  Vink: dank
• Wee
  Wat een slotzin!
  Ik kan de eerdere versie niet vinden, dus heb geen vergelijk.
  Deze vind ik super!
  Vink: joepie!