|
< terug
Den Ijzeren Weg - Deel 5
Middernachttrein
(naar Paul Delvaux)
in rode waas sterft hij in het duister
sporen glimmen hem ijlend na
ik hoor nog zijn wegebbend gefluister
wijl ik starend in dromen verga
een leeg perron versteent in mijn ogen
de klokwijzers blijven roerloos staan
ik alleen deel dit beeld, onbewogen
onder de bleke wassende maan
zacht doemt een nymph in vale visioenen
naast mij op de bank, in sluierrok
ze nodigt mij haar zachtjes te zoenen
en reikt mijn hoed en mijn wandelstok
zo neem ik de trein der duizend seizoenen
bied haar mijn arm en trek met haar op
feedback van andere lezers- killea
way to go Aramis
xx
j
Aramis: I go ... I go
and off to work I go - Danvoieanne
verder reizen...
Aramis: en blijven drijven ... - Wee
Wat een geluk dat je die boemel miste :))
Super gedicht, Aramis!
x
Aramis: ja, maar mijn afspraak in Steenhuffel ook
(die frisse pint van brouwerij Palm ;) ) - Dora
Mooi, luisterrijk zweemt de duizend en één gedachte mee, wee wee, wee wee
Aramis: Antwerpen Centraal moet je zeker eens bezoeken. Eén van de mooiste stations ter wereld. - teevee
Het was een fee
dat vind ik fijn
het had evenzo
een man kunnen zijn
Aramis: in sluierrok !?
dat had ik dan denkelijk wel snel door .... - Hoeselaar
Dichterlijke droomlandschappen mooier kon Delvaux ze ook niet schilderen.
Deze serie wil ik opslaan bij mijn favorieten, mag dat?
Aramis: Ik ben zeer vereerd. Tuurlijk ! - Lucky
welk perron
Aramis: oe ? Is er dan nòg een perron ???
|
