|
< terug
Mijn brug
Er is een ezelsbrug
die ik dolgraag vergeet
omdat ik er hun zwoegen
en mijn illusies in weet
hoe de hand
met de gestokte zweep
over kiezels en stofzand
hen opjoeg met gepast begrip
voor zijn levend bezit
klepperende hoeven
op het stijl aflopend drukke pad
balen stro zo hoog opgetast
dat niemand uitzicht had
huppelende schonkige ruggen
dravend op magere poten
het geluid van de colonne
door stinkende stegen
tot aan het asfalt
van de overvolle stad
waar iedere Bir vertelt
over tiff, dorrowat in zure enjerra
daar baart heel veel tijd
en zwaar werk zo bitterweinig geld
ezels overbruggen
het overleven in Addis Abeba
feedback van andere lezers- Hoeselaar
Ik zie het beeld voor me Dora, waar mannen zonder gevoel voor dieren de ezels zo zwaar beladen ze dorsten laten maar hun winsten najagen in het oude Addis Abeba
Jouw woordeschat is heerlijk leerrijk en ik sla alles in m'n bollestje op
Willy
Dora: Het beeld, de armoede, het niets verdien ondanks het harde werken. Ik denk zelf niet dat het om 'gewin' ging, maar om overleven en die ene enjerra voor die dag...Dank je wel Willy - teevee
Bruggen hier
en bruggen daar
morgen nog
een brugje maar
Dora: Morgen een brug te ver voor jou...
Dank je teevee - Kat
Jij rijk mens van taal, hoe mooi weer deze! XXX
Dora: Dank je wel Poes, wat een compliment... oef - Danvoieanne
Weer mooi beschreven ...
Dora: Dank je Anne
|
