|
< terug
Home over Jordan
Sperwers.
Spervuur.
Cataract.
Vlees om mijn vlees
in mijn vlees.
De zekerheid is
in woordenloze stromen
gegoten.
En zie: in onvoorstelbare
ordeloosheid verloren
varen planeten
hun banen voorbij.
Veerman, zeg mij,
-mijn heem is niet hier-
is het soms heimelijk
aan de andere kant?
Ferry-man, tell me,
if my home is not here,
will I be salved over Jordan?
feedback van andere lezers- aquaangel
een hele eigenstijl...
mooi - Jean_Loeckx
Wat een wanhopig gedicht, A.
De tweede strofe steekt erboven uit.
Het eerste deel voelt metafysischer aan dan het tweede.
Het tweede : negro-spiritual en Alice Nahon ( my hart is not here, my hart is in the highlands ?...) te samen doet vreemd aan.
Het deed me ook zo denken aan een oud verhaaltje van mezelf dat zo gelaten begon met :
"Ook op de Lethe roeit een veerman.
Traag en gestadig als de stroom, oeverloos naderen en wijken verruilend.
Hij zet niemand over, en minst van al zichzelf. Want tussen stroom en oever blijft hij de eerste gevangene van zijn boot.
Als zwijgen over afgrijzen glijdt de mist over het water en de boot, en de boot over het water, en het water over de herinnering, en de herinnering over het verleden.
Regelmatige riemslagen dippen het water in die stilte.
..."
Vanuit het standpunt van de veerman gezien.
Laat je niet overzetten, denk ik dan, wordt veerman, zet zelf over.
Die "salved" maakt het dan weer bijbels.
Wanhoop is eclectisch.
Maar een goed wanhopig gedicht niet.
Denk ik.
g
Vansion: Tja ... schreef dit voor mijn Koerdische vriendin, in de jaren 70 aangespoeld als pol. vluchteling uit Irak, in de jaren 80 uit ons landje gewezen... Ze woont nu te Wenen. Ze verjaarde eergisteren...
De Jordaan is de grimmige grens tussen haar wereld en de mijne.
Misschien zit er teveel gif in, Jean. Dat is nooit gezond in een gedicht. Elke dichter kent en omschrijft de 'ontheemdheid'. Ik ook. Bij ons is het een grotesk luxe-gevoel; we verschonen dit door het metafysisch te benaderen. Ik word soms zo boos als ik schrijvers hoor dwepen met hun zogezegde 'anders dan de anderen' zijn. Dan wil ik ze met geweld het zwembad induwen. Of ze uithongeren tot ze het VOELEN.
Er zijn zoveel andere kanten en overkanten. Grenzen, breuklijnen, kloven, ravijnen, afgronden ... Het water lijkt alleen maar diep. Overzwemmen is makkelijker dan het lijkt. Het gevaar schuilt in de veerman. Hij is de eeuwige verlokking: uitnodiging tot 'Surrender'. Hij ... bestaat niet ...
Dit schrijfsel is zo onrijp als het groot is. Ik ben alweer eens in de clinch met mijn rdx-verhaalstof. Daar moet ik mijn (oer-)beelden zorgvuldig kiezen. Da's een pest.
Je commentaar helpt me alweer vooruit. 'k Neem mijn bed op ...en wandel ...
"My home is over Jordan" is een ex-spiritual die in de hedendaagse Anglicaanse liturgie werd overgenomen. De essentie ervan is van alle tijden en van alle culturen. Amelie staat voor het vensterraam... zoiets... - feniks
... al was het maar om de strofe ...
Veerman, zeg mij,
-mijn heem is niet hier-
is het soms heimelijk
aan de andere kant?
Vansion: tja ... - RolandBergeys
Mooi, hoor!
|
