|
< terug
Een stukje Gevangen Lucht
Was de tijd maar
een oceaan zonder bodem,
konden wij maar onderduiken in elkaar
tot er nog slechts enkele luchtbellen
overblijven zouden
als teken van leven.
Ik zou ze tellen en je stilletjes
over hun wedervaren vertellen.
Hoe er niets zou te zeggen zijn.
Want luchtbellen zijn geen verhaal waard.
Was ik maar een stukje gevangen lucht
Dan zou ik nu rustig de vergetelheid in
ploffen.
feedback van andere lezers- Vansion
(dat kun je niet menen)
Je weet het zelf al wel zeker? Ik zou de 4 laatste verzen laten vallen en het mooie laten staan.
Nog beter zou ik mijn mond toeplakken met sparadra.
onderduiken wedervaren wedervaren wedervaren weder varen
CaptainNorth: ja? Ach... ik zou het gedaan hebben in betere tijden zoals jij het me voorhoudt maar nu gaat het even niet... Nu, op deze dag waar m'n fiets voor de tweede keer sinds de eerste keer op kerstnacht voor m'n deur gestolen wordt omdat ik 'm met m'n stomme kop niet sluit... heb ik niet veel zin in 'mooie' dingen... het is gewoon niet mooi hier... en soms pas ik er gewoon niet in, in al dat lelijke en triestige waar we ons voortdurend tussen moeten bewegen...
maar kom... ik vaar weder...
merci an...
blij dat jij er bent...
groet.
jan - aquaangel
laat je niet vangen door vergetelheid....
beetje met Vansion eens...
CaptainNorth: yep... Ok...
wel... ik ook uiteindelijk...
groet
cap
|
