|
< terug
tot het kind
Vooraanstaand
vol leven
denkt het kind veel
weg te mogen geven
van wat het over heeft
totdat het toch
in het gras
laag bij scherp zand
voelt wat venijnig was
voor toegestoken hand
daaronder leeft
kronkelig venijn
sidder aalt in de natuur
onschuld in gif met pijn
verbrandt vergeven duur
feedback van andere lezers- teevee
Kleine kriebel
mierendieren
eerst dacht ze nog
dit gaan plezieren
Dora: Ach zo'n kind, dank je wel - Hoeselaar
Opgelopen pijn
bijtend als azijn
fijne stonden
grote wonden
Willy
Dora: Een kinderhart kan zo makkelijk worden vernietigd.
Dank je Willy - Danvoieanne
Kinderen zijn de zwaksten , groetjes
Dora: Daarom dienen we hen te beschermen, dank je Anne - Wee
Rakend ...
x
Dora: Dank je wel Wee - Kat
Het regent stekeligheden in je gedichten, maar knappe woordspeling die het aangenaam maken hoe scherp ook! XXX
Dora: Ik heb je gemist poeske Minoeske.
Het hagelt schering en inslag
niets zachts ontstaat vanuit harde neerslag
opkrabbelen blijf je steeds beter doen
als ze zo'n kind bent, tenminste - Aramis
Steek je kop nooit in het zand want onder het gras loeren de adders !
Dora: Struisvogelen is dom om te doen
kop in het zand, den kont omhoog
patsboem, daar komt de schoen
en op de billen brandt de regenbood
Dank je - anjer
zo ook leren kinderen met vallen en opstaan, t'zijn de ouders die verhinderen dat kinderen gelukkig zijn. Daarom kunnen we alleen proberen het beter te doen, dan ons werd voorgedaan Dora, grt Anjer
Dora: Kortzichtige ouders, die vergeten zijn hoe ze zelf kind waren, ja de geschiedenis herhaalt zich vaak zolang men zich niet bewust is... Dank je wel Anjer
|
