naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Herinneringen

door nachtdwaas

Achter de wazig blauwe heuvelen
van een driftige geest
ontwaart de melancholie
de immer bloeiende vallei
van broze verlangens.

Geschapen uit ranke weefsels,
draden van zoetpijnigende weemoed,
zoekt traagstromend
het brede lint van zilt
Tranenvocht
zijn onbekende weg
langs onvervulde droombeelden.

Menig echter zijn de
afgezworen herinneringen.
Als azende raven
laven zij er wreed genietend
hun immerdurende vraatzucht.
Bespotten en verdrijven
de lieflijke fantomen,
behoeders van het
verlangde voorbije,
bezweren de oevers
hun mildheid verhullend in
het groenreikende
onbekende.

feedback van andere lezers

• Danvoieanne
  Graag gelezen
  nachtdwaas: danke Anne
  grtjs
  Paul
• fairy
  Ik proef een weemoed van onvervulde verlangens, van spijt ook ergens... Heel beeldend beschreven.
  
  Moet het niet zijn: ontwaarT de melancholie?
  
  Wendy x
  nachtdwaas: danke Wendy
  en een dikke foei voor de meester, inderdaad "ontwaart"
  grtjs
  Paul