< terug
Troostrijk
Troostrijk woord van geen belang
onthecht het hechten ...is men bang
bereikbaar onbereikbaar ver
lijkt zo dichtbij gelijk een ster
niemand toont het waar gezicht
niet in een vers niet in een dicht
het kennen slechts een spielerij
zeg me wie ben jij
als tong alleen het puntje maar
de achterkant weegt veel te zwaar
doch dragen is geen last in deze
dus heeft men niets te vrezen
waait mijn wind als wil verzachten
dat mijn troost kan wachten
huiswaarts naar het luwe dal
op moment men vragen zal
feedback van andere lezers- jan
wie goed kan troosten is bijna thuis Poes...
Kat : Ja dat is ook zo! - andremoortgat
bakske troostvolle koffie kan altijd helpen ! Kat : Dat ook! - Danvoieanne
Mooi...mooi... Kat : Dank je Anne voor langs komen! - chris
t'is goed zo Kat : Dat doet mij goed! - Hoeselaar
Troost is als een zachte pleister
zelfs al is het doel al beister
Willy Kat : Op vele fronten toepasbaar! - teevee
Erger wordt het
heel gewis
als troostrijk
kroostrijk is! Kat : Daar zeg je me wat! - Wee
Rakend, Kat.
x Kat : Dank je wel! - Fiducia
Ik lees dit gedicht vanuit twee mogelijke troostbieders, jezelf en de ander. Door de reacties te lezen (van mensen die je beter (??) kennen en van jezelf) onderstel ik dat jij de troostbieder bent en afwacht. Luisteren en de vraag afwachten, je niet opdringen is de beste houding indeed. Maar mogelijk zit ik er met mijn interpretatie compleet naast natuurlijk. Dat is het mooie aan goeie gedichten. Alleszins heel herkenbaar en moeilijke materie!
Kat : Je hebt hem helemaal begrepen, mijn dank is dus aan jou voor lezen en reageren! Groetjes Anneke
|