|
< terug
geen titel
In de nacht dwaalt een meisje
door verlaten steegjes van emoties
in haar hand een smeltend ijsje
door weinigen begrepen, niemand neemt noties
ze speelt verstoppertje met 't leven
camoufleert, imiteert en probeert
altijd het beste van zichzelf te geven
onzelfzuchtig, rustig en ingekeerd
bedrogen door vrienden
sluit ze zich op
nog het meest voor haar beminde
lusteloos voor zich uitstaren als een pop
ongezonde gezondheid
nog dieper in de put
buitenstaanders mompelen vol spijt
'Waarom toch die vergetelheid?'
Een verzorgende hand
doet haar weer glimlachen
ik sta nog steeds langs de kant
kwaad tegen mezelf te achen
komt het ooit weer goed? denk ik nu
ik liet je zomaar vallen, baf boem bats!
heb je nog genoeg moed innerlijk in u?
Dan zal ik het nooit nog verknallen!
feedback van andere lezers- Hoeselaar
En toch, kan het soms heel hard zijn in het leven doordat men niet begrijpt, ik daarover meespreken
Willy
tinucha: dat kan ik me inbeelden... 't is altijd fijn om toch op z'n minst door iemand begrepen te worden... - Fiducia
plengt
tinucha: dank je om het te lezen! - killea
Super Fiducia
xx
j
tinucha: dank je! - Danvoieanne
ja, het leven kan hart zijn...
tinucha: gelukkig komen er na de downs altijd de ups :) - Wee
Ik lees verlorenheid, een zoektocht naar jezelf.
Wat mij intrigeert zijn je woorden: 'ongezonde gezondheid'. Wat zit daar voor een verdriet achter ...
x
tinucha: een zoektocht is het zeker, maar niet die van mezelf.
xxx - jan
een straat, een ijsje, een meisje...mooi gedicht en graag gelezen!
grtzz
tinucha: dank je wel! - ive
Omdat ik weet hoe jij kan voordragen, hoor ik je woorden zo voor me.
Met jouw heldere stem, een stralende lach en de woorden die er zomaar uit rollen.
Een meisje met een ijsje, vol emoties. Niemand weet van haar verdriet.
Vlot ritme en je lichte rijmelarij erbij.
Genieten is het.
tinucha: dank je voor het mooie compliment!
|
