naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Bij voorbaat al verloren

door hettie35

een hand die even weifelt
stem heeft een lichte trilling
de tred is niet meer zo vast
over de rug een koude rilling

zoekende ogen flitsen rond
wat was er toch ook alweer
wilde die mist maar optrekken
voelde het maar niet zo gewond

ja daar eindelijk de herkenning
dat kleine beetje zekerheid
toch dat proberen vast te houden
is voor het hoofd al te veel strijd

feedback van andere lezers

• andremoortgat
  Herkenning vraagt erkenning
  Doet me denken aan
  "wounded knee"!
  hettie35: Juiste gedachtengang Andre,
  groetjes Hettie
• joplin
  niets zo erg dan de werkelijkheid verliezen
  totaal verloren
  angstig
  mooi gedicht
  xx
  hettie35: Dank je wel voor het komen lezen en je fijne feedback.
  Groetjes Hettie
• Danvoieanne
  Mooi geschreven...
  hettie35: Dank je wel voor het komen lezen en je opbeurende feedback,
  groetjes Hettie
• Wee
  Triest en rakend, Hettie.
  (In je eerste zin: weifelT.)
  x
  hettie35: Fijn dat er altijd mensen zijn die het echt goed lezen, dankje
  groetjes Hettie
• rainbowstyling
  iets waartegen je vecht wordt enkel groter,
  laat de chaos vloeien
  je hebt het nodig om te groeien
  mooi geschreven
  hettie35: Dank je wel voor het komen lezen,
  groetjes Hettie
• Kat
  De momenten van even helder in het proces van dementeren zijn zo wreed! XX
  hettie35: Je hebt het helemaal begrepen,
  xxx Hettie