writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

181-'t Godsdeeltje...regen (Eeuwig verhaaltje)

door andremoortgat

Als mini-mini-druppeltje in droom
pas ontstaan uit een dampig wolkje
nu onvervaard op wereldreis
in de trein van straal en stroom

Innig samensmeltend... miljoenen
van mijn soort die samen reizen
in het grote cumulus-bestaan
verglijden in veel natte zoenen

Condenserend in koude vaart
onder ons aardse kleur verleidt
het lappendeken kleurt zo warm
wolken stomen…een zon die klaart

Hemels sensatie nu bij 't koelen
want zwaartekracht die nijpt
bijna platgewalst in striemen
vrije val en kriebels voelen

Daar …gekruld magiedicht
grootse donderwolken fel
verscheurd in botte strijd
verlicht, scheurende schicht

De bliksem splijt 't toneel
onbegrepen electronen
ik als druppel snap het niet
verloren… weet ik veel

Nadenken is 't enige wat rest
mijn "Ik"… mijn rikketik
mijn gevoel van natte vingers
leven brengen vind ik best

Daar scheurt een intense bui
me met een hellevaart mee
wij sproeien… sproeien, spuiten
en heel wat wolken aan de krui

Verdampend ,ongedwongen
splitsend …spritzend klieder-
nat want 't regent… ik regen
en vul met nat mijn longen

Ik spetter, met veel gekletter
doe asfalt blinken in de straten
de riolen gorgelen luidkeels
ik onweer naar de letter

'k Sproei bloemenknopjes
ongeremde vloeite in de tuin
lachende natte smoelekes
gejoel van kinderkopjes

'k Jaag paraplu's in vol verweer
I'm singing in the rain and
dansing in volle goten
joelend heen en weer

Sloten slikken met slokken
de buik van beek verzuipt
de volle vliet vlot verliefd
't kanaal volgt zij op sokken

'k Vul rivier vol van vloed
spot met de oeverdruk
de stroom machtig krachtig
weet wel hoe het moet

Branding amechtig aan zee
sleurt wild aan 't zilte zand
'k ben waar 'k geboren was
lang gaat mijn wieg toch mee

Die wieg van mijn bestaan
was mij even toch ontgaan
maar bij felle zon morgen
'k weet …weer zal ik er staan

Eerst als dampig onbenul
stijg ik terug naar 't zwerk
naar mijn hemel van gisteren
waar 'k getrouw weer wolkje-vul

Zo beleef ik in een rondedans
als godsdeeltje mijn eeuwig zijn
leven brengen dat is…" 't mijn !"
in deze ga ik mijn regenkans

 

feedback van andere lezers

  • Danvoieanne
    Knap geschreven ...
    andremoortgat: Dank om langs te komen, Anne
  • joplin
    pet af André knap!
    xxx
    andremoortgat: Als 't regent houdt ik mijn pet op !
    Dank je wel
  • julien_maleur
    een mooi gedicht dat mij echter niet troost. Ik smacht naar zon.
    JM
    andremoortgat: Jij niet alleen tracht naar de zon
    Dank je wel
  • tinucha
    je zou regen nog fijn beginnen vinden, bij het lezen van dit gedicht :) zeer leuk geschreven!
    andremoortgat: Het schrijven alleen vond ik al fijn
    Dank voor reactie
  • hettie35
    Met een glimlach gelezen, zeer goed geschreven.
    Groetjes Hettie
    andremoortgat: Dank je Hettie
    Groetjes
  • jan
    bombastisch mooi!
    andremoortgat: Dank ja wel Jan
    (ook bombastische druppels)
  • teevee
    Wij komen van een druppel
    heb ik altijd moeten leren
    en wij zullen druppelsgewijs
    plezant wederkeren
    andremoortgat: Schol een "druppelke" kan smaken!
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .