< terug
Rouwranden langs de nerven
Het blad dat sterven nader ziet
rouwranden langs de nerven
tekent zich voorzichtig af
het einde naar 't aardse graf
er sijpelt zonlicht door de bomen
meer en meer een dodendans
als wind het meeneemt in zijn zuchten
is het te laat om nog te vluchten
te laat ook voor een krans
volgen wij hem sprakeloos
aanvaarden ongewilde tijd
tot zwam de stam tenslotte splijt
het door natuur geschreven wet
wordt aarde vurig aangezet
vertumus wacht een gouden tijd
is zomerdood een herfstig feit
feedback van andere lezers- Danvoieanne
Mooii Kat: Fijn je langskomen! - Rothe
Knap ! Kat: Dank je wel! - joplin
het rad draait
de poëzie zweeft mee, zingt een ander lied
mooi Kat! Kat: Dank je wel! - teevee
De bladeren vallen
op de tast
alleen de beuk
die houdt ze vast Kat: Ja nog even maar dan vallen ze ook! - hettie35
Heel intens geschreven,
groetjes Hettie Kat: Dank je wel Hettie! - Annelies
prachtig en die laatste zin zegt het helemaal!x Kat: Dank je wel voor je lezen en ractie geven! - andremoortgat
Tijd van terug te plooien
en na vakantie het ritme
van de natuur weer te volgen
Vallend blad.. nog wat vroeg
maar de tijd zegt..zomer genoeg! Kat: En je hoeft er niets voor te doen...gaat allemaal vanzelf!
|