|
< terug
Frankrijk aangekaart
een reeks van twaalf galmen
vier mannen aan de tafel
rondom hangt de rook
uit leeggeblazen longen
het einde aangekondigd
van een overjaarse zondag
er ligt miserie op de ronde tafel
meelijwekkend en ook uitdagend
onder gefronste oude mannenblikken
breekt de stilte in duizend stukken
onder het gevloek van een verliezer
of drie, ellende loont soms wel
op klein scherm in een hoek
hoog boven een vuile toog
bespuwt Frankrijk haar premier
met studentikoos protest en
losgeslagen vakbondsacties
de oude klok slaat drie uur
vier mannen kaarten voort
met twee samen tegen de rest
zwart en rood in een tango
door de hel van winst en verlies
wordt gekoerst tussen Parijs en Roubaix
de dagen van oude helden en ook
verguisde verliezers, hoogmoed voor de val
en af en toe een gebroken stuur
de klok verraadt verrookt vier uur
met het gerinkel van koper
verkopen de achtergeblevenen
hun ziel voor zeven die avond
werd de wereld weer verspeeld
thuis wachten de vrouwenbesjes
met de pillen voor weer een week
feedback van andere lezers- geertje
een vrij lang gedicht
paar keer moeten, willen herlezen
"de vrouwenbesjes" : voel me niet aangesproken
ondanks mijn beroep :O
mooi, goed
liefs
Vlinderman: Als je je niet persoonlijke aangesproken wil voelen, dan moet je dat vooral niet doen (moeilijk, maar toch, lees 'm effe rustig opnieuw ;) )
|
