naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

248-Onze adem… één wolkje

door andremoortgat

Alles stil, aanwezig
tijd plooit dicht
elke dag brokkelt af
langste nacht in groei
plooit mee met 't licht
dat in nerven van 't blad
in winterkoelte overgaat

Alles stil, aanwezig
toch seizoengebonden
lurkend laatste zonnestraal
die gierig naar achter deinst
herfst gedijt in plooien
tijd wordt wat craquelé
barstens tergend traag
die natuur versmolten
maakt zich op in winter treur

Omgekeerd van avond
't morgenwonder elke dag
nu horizontaal die stralen
om zich in vlakke beemden
waterplassen neer te leggen
de nacht spreidt wintertenen
wikkelvingers nog ongerijmd
maar elke dag intenser toch
op elk levend teken dat poogt
de winterslaap te vatten

Alles stil, aanwezig
Nu rijmt het

Onze adem…
één wolkje

feedback van andere lezers

• killea
  you live in heaven Andre
  xx
  j
  andremoortgat: Ik probeer toch met de voetjes op
  de aarde te blijven.
  Heaven will wait ... I hope
• Danvoieanne
  Heel mooi ....
  andremoortgat: Dank om langs te komen
• Annelies
  Prachtig, vooral je derde strofe!!x
  andremoortgat: Ik waardeer jouw warme reactie
• joplin
  oh André wat een zaligheid dit te lezen!
  xx
  andremoortgat: Jij doet mij (een beetje) blozen !
• teevee
  Het wonder
  van het leven
  'n begrijpend
  mens gegeven
  andremoortgat: Jij bent mee Théo
  Dank je wel
• Kat
  Wat een prachtig gedicht, je liet me even mee ademen!
  andremoortgat: Blijven ademen... zo wordt je 100 !
• Vardar
  zeer mooi !! Zulke gedichten doen ons dromend langs de Schelde lopen, voeten spelend met bladeren walsen we de herfst in. Mooi toch hé.
  andremoortgat: Leuk en positief jouw FB
  Dankjewel
• bragt
  mooi herfstbeeld
  andremoortgat: Dank je wel voor FB

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 16

Uitstekend: 8 stem(men), 100%
Goed: 0 stem(men), 0%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 8 stem(men)