naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Het echoot diep

door elze

misschien ga ik wel dood
in de nabijheid van jouw
grijpende hand, er is tijd
waar koele lucht
mijn pad kruist

voor wie de klei in
mijn stem beheerst, er mee
stoeit tot aan de top van de nacht
- is eerbied de wet die me kust
in de vrolijkheid van het ongeboren kind ?

ik ben speels in mijn oudheid
echoot met naklanken die voorzichtig
het ritme in mijn hart verstoren

feedback van andere lezers

• joplin
  oh, die laatste strofe een juweeltje!
  xx
• andremoortgat
  Sluit aan bij Joplin
  andere strofen en
  't geheel zeker !
• julien_maleur
  heb dit graag gelezen en herlezen
  JM

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 6

Uitstekend: 2 stem(men), 50%
Goed: 2 stem(men), 50%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 4 stem(men)