naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Amerikaans paviljoen 1958

door mistral

ik schrijf

gedachten worden woorden
een gedicht
denk je
dat het mijn geest verlicht?

niets is minder waar
de zinnen neergeschreven
waarheid, fictie
onbestemd gevoel
waar is het gebleven?

enig doel staand
als negen levens
in volle glorie
baken van op hoogte
verleden dat ons maant

58 jaren lang geleden
hebben me als
plaatselijk getuige
het verleden doen herleven
dans de square dans
meisje

dans dans …

feedback van andere lezers

• geertje
  wow
  M O O I
  DAT EINDE is echt hét einde
  mistral: en dansen deed ik ook!
  dank je!
• Vansion
  prachtige getuigenis, Mistral.
  de laatste twee strofes zijn oerkrachtig
  de twee eerste heel herkenbaar voor mij maar een beetje vleesloos
  
  mistral: dank je an, je hebt gelijk, ik ga het herbekijken, er schort wat aan, daarom is fb zo belangrijk, iemand bekijkt het vanop afstand en ziet er dikwijls klaarder in