naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

glijden

door marie

elke keer
als ik jou
weer
wil vangen

jou wil rapen
niet verstikken
in mijn net

weeg je door
zet je je af
laat je je hangen

ga ik
door de knieën
doe of ik het red

je laat me vallen
maar het lijkt
of ik zelf weg glijd

volle vaart
verkeerde richting
nergens grip

ik hoop dat
iemand
ooit
me stopt
me van de weg rijdt

en dat ik niet
alleen
de nacht in
slip...

feedback van andere lezers

• geertje
  geen w o o r d e n marie
  tranen zijn mijn deel
  momenteel
  troost bied ik je aan...
  
  mooi, geertje
  marie: merci
• vansion
  "ooit" in voorlaatste strofe stoort dat zo typische ritme van je
  idem voor de strofe van "je laat me vallen" maar euhm ... dat zie ik niet zo makkelijk op te lossen - ik snap wel dat het woord "zelf" klemtoon moet krijgen, alleszins moet blijven staan en dat er hier niets meer aan te knabbelen valt ... elk woord is functioneel ... tja...versje méér misschien?
  
  het is knap hoe jij rijm schijnbaar achteloos gebruikt - en hoe er, steeds weer, cadens in je werk ligt . misschien komt het daardoor dat jouw minder emotionele gedichten eruit springen. directheid is je kracht ... (weet wel dat je je inspiratie niet kunt dwingen hoor ... ben maar luidop aan het denken)
  marie: ik snap wat je bedoelt, maar hoe IK het lees zit de cadans er... kwestie van klemtonen, misschien ?
  in elk geval bedankt voor je substantiële feedback :) doet me deugd... en ja, ik schrijf maar wat...
• kapiteinsebbos
  even val ik in een stilte, ik bied een schouder aan!
  marie: dankuwel, ik kan ze even gebruiken ook :-)
• Das
  Voel me betrapt, waar blijft die perecake, immers eigenlijk.
  marie: kom maar af...
• rinka
  altijd die mariekronkel toch
  van de weg willen gereden worden
  om niet in je eentje te moeten slippen
  of perencake eten
  marie: maar jaaaaa.... ik meen dat dus wel e... check mail