naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Tabula rasa

door dichtduvel

Ik weet nog hoe je lach klonk en
je halsstreek smaakte, dat er een
tijd was dat niets ons wezenlijk raakte, omdat
we samen moeiteloos alle kunstjes konden klaren,
schoon schip maakten met andermans bezwaren,
tot op de dag dat een bitterzwarte traan
op je gezichtje blonk.

Die pijnen zijn reeds lang vervlogen en voorbij, toch
eindigen al onze dagen in een langgerekte schrei.
Onze ochtenden verglijden in ijlblauwige wazen,
waarover zouden wij ons nog moeten verbazen?
Het bier stroomt bij beken en de koffie in sloten.
Het einde nadert zoals ingekaderde mist,
je voelt je rillerig en verlangt naar je kist.
Waarom nog krabbelen en onze werelden
verder bezwadderen en verkloten?

feedback van andere lezers

• Danvoieanne
  mooi...
  dichtduvel: thx, j
• greta
  Droevig.
  
  ".. en je halsstreek smaakte" Mooi!
  dichtduvel: thx, j
• joplin
  je langgerekte schrei raakt zo diep
  zoveel verdriet
  prachtig neergeschreven
  xxx
  
  dichtduvel: Thx joplin, grtz, j
• Wee
  Prachtig, zowel titel als gedicht.
  x
  dichtduvel: thx Wee, j
• Kat
  De intensheid van een neergeschreven emotie raakt me diep!
  dichtduvel: Thx Kat, j
• andremoortgat
  "Je voelt je rillerig en verlangt naar je kist".
  Heb ik ook soms....
  Ik bewaar mijn wijn in een kist...
  dichtduvel: Thx, j
• killea
  superb poem, Jef
  xx
  j
  dichtduvel: thx & grtz, j

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 13

Uitstekend: 6 stem(men), 86%
Goed: 1 stem(men), 14%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 7 stem(men)