naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

416-"Ons" Tante Nonneke

door andremoortgat

Zon blakert in Tielrode
in een staalblauwe hemel
van immense luchten
jouw laatste uren hier...
Jij koos een zonne-uur
om weg te gaan
Laatste levenszucht
Laatste muze
Cellen breken
Jij bent vrij
Mijn pen hapert...

Het zware alfabet
der medezusters
in bijna-rouw-gebed
letters in zonnegloed
Je ging …zo licht je was
bros, klein, over zacht
zo sterk als zorgzuster
Tot over je 90 dienend

Niet weg, niet vertrokken
maar zo aanwezig hier op
ons netvlies...in ons hart

En toch op weg naar
't Hemelland...
daar waar jouw hemel,
jouw aarde en jouw
"zorgende handen"
samenvloeien zal jij samen
met je medezusters eindelijk
rust en vrede ervaren...

feedback van andere lezers

• teevee
  Ten dienste van de mensheid
  bidden,bang,bewonderend kalm
  zijn ze uitgedund, vervlogen
  soms geknakt als een strohalm
  andremoortgat: Meelevende rijmkes
  Dank je wel Théo
• Kat
  Zij zijn van een orde die langzaam uitsterft ...steeds verder van God los geraken wij als maatschappij, waar is de tijd van de nonnen en de paters het gaf hen te weten een geborgen gevoel. Mooi Andre dit gedicht!
  andremoortgat: Geborgenheid, betrokkenheid, empathie en rust...
  Tussen raderen van moderne en virtuele wereld
  gaat zo veel verloren

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 4

Uitstekend: 2 stem(men), 100%
Goed: 0 stem(men), 0%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 2 stem(men)