< terug
De waterjuffer
De waterjuffer
Starend naar de morgendauw
Je knijpt in mijn hand
Ik had een visieuze droom
Over de morgendauw
Trots lispelde je naar de vogels
Je schrok de stille lammetjes weg
Ik zag het paard, ziek
In je warme schoot verborgen
De wolken dreven naar elkaar
Gebulder overstemt
Overal druppeltjes
Vallend tussen je tranen
Om het verlies van de gewoonte
Draaglijk te maken
De zelfmoord van een waterjuffer
feedback van andere lezers- aquaangel
Persoonlijk vind ik 2x morgendauw in 1e strofe
niet goed, de herhaling van kapitale letters
aan elk begin ook niet.
Hier en daar wat woordjes schrappen zou
het geheel ook niet misstaan
maar wat je bedoeld over te brengen qua sfeer is dan wel
weer gelukt
dankje fugaz: je hebt gelijk er kan aan gewerkt worden - CaptainNorth
eerste keer 'ochtenddauw' zou je kunnen vervangen door ik zeg maar wat... 'de prille ochtendkou' of zoiets...
grappig en mooi beeldend gedicht vind ik het verder maar inderdaad... die herhaling van iets zo specifieks als 'ochtenddauw' waar het niet echt de bedoeling is - althans het komt zo niet over - daar het effect dat herhaling soms hebben kan met zich mee te brengen... is van het niet goeie teveel...
groet
cap
- geertje
"Overal druppeltjes
Vallend tussen je tranen"
zo voor de hand liggend
en toch lees ik het voor het eerst
knap gedicht
(ochtenddauw 2 keer zou ik vermijden,
je vind vast wel iets ter vervanging (als jij dat wil ? !)
groetjes - Vansion
viCieus of was het je bedoeling naar visie te knipogen? zou eigenlijk best kunnen, bedenk ik nu plots ...
je moet die dubbele morgendauw uiteraard laten staan - zou de eerste op kop proberen te krijgen - vicieuzer kan niet
dit mag je voor mijn part eens op de bus doen bij Kundera tot hij een toontje lager zingt - als dat geen compliment is - ik moet evenwel toegeven dat ik dit dingetje al wel tien keer heb omgedraaid
fugaz: ik denk dat dit een beetje van het goede teveel is, hoewel ik de stijl van Kundera ergens wel eigen ben in mijn eigen geschriften
en aldus een mega compliment
dank je - VickyLievens
Redelijk triesting,
maar heel beschreven.
liefs Vicky fugaz: tja, men puurt uit de nood aan verlossing hé, alé ik dan toch - Emmeline
Die laatste zin maakt het zo ontzettend sterk!!
mooi geschreven! X
|