naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

430-Trein-idylle

door andremoortgat

't Was elke ochtend zo in de trein
als snotaap dierf ik niet praten
Ik wist...die bank- je zou er zijn
dus babbel aan and'ren overlaten

Dan vielen alle gesprekken stil
jij kwam op die trein niet meer
en ik kende je naam nog niet
Jou missen drukte mij te neer

Jouw taal wilde ik zielsgraag horen
maar zeker niet erover spreken
jouw beeld wou ik telkens zien
onbevangen had ik je bekeken

Jaren waren intussen verstreken
trein reed verder...kleine boog
omspande kort geluk-beide ogen op
een kier...iets dat me naar jou zoog

Jouw transparante gene ervaren
terug 't gevoel mijn vingers jeuken
ik ga ten onder en blijf maar staren

Nu altijd nog... want als mijn vrouw
heb je later meer dan honderd jaar
onze liefde...ons weerzien ervaren

Daarom mijn liefste letterwoord...
dat jou altijd heeft bekoord
Lieveke
Dag Lieveke

feedback van andere lezers

• teevee
  Liever dan lief
  is lieveke zeker
  zei zacht de man
  want hij was de kweker
  andremoortgat: Als rozenkweker
  Houd ik ook rekening
  let doornen...dat zeker !
• Wee
  Romantiek die spoort!
  x
  andremoortgat: Wij rijden al een tijdje op dat treintje
  Proberen veel stationnekes
  Dank voor reactie Wee

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 4

Uitstekend: 2 stem(men), 100%
Goed: 0 stem(men), 0%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 2 stem(men)