< terug
het fundament op scheuren
ik ken al de scheuren bij naam, het jaartal
van geboorte de mail op datum het gesprek
wat niet loont, beloftes in loze ruimtes dragen
mijn spouw op het laatste fundament
ergens sijpelt wat vocht over het behang, het
voedt de bloemen op het gele perkament, de nacht kent
zijn slaap niet meer en beeft onder het zeilen
tegen de wind
het laveren in ruimtes die er niet toe doen, het
boetseren van je handen totdat het wit verbleekt
bij de komende winter waar de sneeuw al de
kieren zal vullen en het tochten wordt geremd
wat is tijd, waar is het gebleven toen ik als kind
al zoekende was naar de dagen die me vragen
waarom ik nog steeds als mens als man me
laat voegen met wat droog los grind
*****
Dit gedicht gemaakt n.a.v. de aardbevingen bij ons in groningen, ook ik heb veel schade maar de afwikkeling hiervan gaat zeer moeizaam, het vergt veel van een mens
feedback van andere lezers- joplin
het zal je maar overkomen!
x - andremoortgat
Voeg met droog los grind
geen wonder ...ieder slecht gezind
beloftes in loze ruimtes dragen
en dan die onbeantwoorde vragen
je zou er muren van oplopen
en gescheurd,niet te verkopen - CHRIS
geschreven met orkaan kracht ( ik schrijf gedichten in kladblok)algemene aanraking Groningen
(ben Belg Mechelen )
ik woon aan de Belgische kust klein wereld je toch
gr chris - Kat
Opsturen dit mooie gedicht naar de verantwoordelijken Elze, het is krachtig zowel de aardbevingen als je schrijven.
Ik hoorde dat deze aardbevingen alleen maar zullen toenemen daar, men maakt misbruik van moeder aarde zonder aan haar kinderen te denken! Liefs!
Anneke
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 7Uitstekend: 3 stem(men), 75%Goed: 1 stem(men), 25%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 4 stem(men)
|