writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

538-Poppy...waarom overleef jij ?

door andremoortgat

Een bloem in tragische nacht
Splinters in 't slijk der aarde
Jonge levens kleurden de gracht
Waar jij alleen 't leven bewaarde

Onheil, honger, dorst, elke kant gelijk
Beide kanten zonder broer, zus of lief
In ijzig slijk verzopen ,'k weet niet waar ik ben
De enige vraag nog wel ...oorlog is een dief

Sommigen overleven...zo ook de klaproos
Poppy waarom bleef jij ? Toen bij hen zo close
In de moordkuilen leeft onze herinnering
Jij leeft, velen niet ...vraag 'k in verwondering



 

feedback van andere lezers

  • ivo
    het kan verkeren zei Bredero ooit en hij heeft gelijk. Het was het lot dat bepaalde of je leefde of stierf - de man die schreef dat hij zat te kaarten met vrienden in een bunker en even naar zijn vrienden in de andere bunker ging, en toen hij daar aankwam enkel een bomkrater zag en toen hij terugging vanwaar hij kwam, kon hij nog enkel wie daar zat, helpen uitgraven, want alles was kapotgeschoten, maar hij die tussen de twee liep, was er nog om te getuigen hoe dom oorlog wel niet is.
    andremoortgat: Dank voor reactie Ivo
  • teevee
    De kleine man moet vechten
    voor vaderland en heil
    soldaten moeten sneuvelen
    dat doen ze dan in stijl
    andremoortgat: De stijl is wel "hard gaan lopen" !
    en nooit meer oorlog... " 't Is te hopen
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 4

Uitstekend: 2 stem(men), 100%
Goed: 0 stem(men), 0%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 2 stem(men)
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .