< terug
ganzenmeid
doorheen een holleweg
waar kwakende foeragerende
ganzen worden gehoed
door het meisje met haar hoed
zandsporen wielen
ingedrukt in het natte zand
zorgend voor plassen
en natte voeten
voor wie hier zomaar kwam
land geglooid
van hoog naar laag
sluiten vlierbessenbomen
ondergroeid met netels
langharig gras
een erenhaag van schaduw
over het hete ganzenpad
zij van geen kwaad bewust
geniet van de stilte die haar rust
oorlogen soldaten verdriet
spaarden ook
deze holleweg niet
ganzen gegeten
het meisje niet vergeten
verslagen door geweld
als leeggoed en zwerfvuil
onder de bladeren
wenend geveld
eeuwen later
nog steeds hol geslagen
baant deze oase dezelfde rust
enkel wie hier zomaar wandelt
hoort ingedrukt in 't natte zand
door sporen van ganzen
het gehuil van geweld
wat in plassen en met natte voeten
hier niet zomaar werd verteld
feedback van andere lezers- Kat
Als stenen konden spreken als bomen konden spreken als de aarde kon spreken, niets is wat het lijkt maar soms ontdek je een paadje met een verhaal als mens. Mooi Ivo! ivo: dank je wel kat .. - andremoortgat
Holleweg, ganzen,
geschiedenis en geweld
Maar uren, dagen, weken
dekken jaren toe...
waar 't leed is neergeteld ivo: zo is het André, dank je wel - GoNo2
Een van je beste!!! ivo: dank je wel Gono .. ook hier zou ik het niet weten, gewoon een gedicht zoals velen, over geschiedenis en vandaag, waar veel onveranderd is gebleven ..
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 6Uitstekend: 3 stem(men), 100%Goed: 0 stem(men), 0%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 3 stem(men)
|