naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

zijn laatste tocht

door ivo

hij stapte zijn laatste tocht
alleen, torsend zijn adem
die zwaarmoedig rolde
tussen zijn schouderbladen
omdat zijn last
hem meer was
dan de fakkel
die hij droeg
als enig lichtpunt
in wat hem rest

hij stapte zijn laatste tocht
wetend dat wat hij achterliet
groter was dan wat hij verdiende
in hoop verkwistte wanhoop
kruimelend stappend
in het verweer van 'n trekkige wind
die hem aanmaande
zich te krommen
voor het geweld dat komt

geen mens kon begrijpen
laatstaan had geweten
dan hetgeen hij droeg
zo zwaar doorwoog
in zijn stappen

wie echter niet naar hem
maar naar zijn voetafdruk
had gekeken, die hij telkens weer
achterliet alsof het niets was
zou gezien hebben
dat zijn diepte
veel dieper zat
dan wat de zee ogenschijnlijk
spoelde met schuim en vrees

feedback van andere lezers

• danvoieanne
  Knap geschreven
  ivo: bedankt Anne
• andremoortgat
  Fakkelsgewijs
  ten onder en weg
  alleen nog schuim der branding
  Droef
  ivo: zo is het leven maar al te vaak voor wie goed kijkt :) merci

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 4

Uitstekend: 2 stem(men), 100%
Goed: 0 stem(men), 0%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 2 stem(men)