< terug
impuls
desolaat het vergezicht
het enige wat blijft
na het nog intiem
alsook ultiem bijeen
zoals glanzend metaal
zo niet oneindig
dan toch levenslang
het toevertrouwde zal behoeden
zo weigert het hartstocht,
ruw ontworteld
die beloften negerend
reddeloos is, voorgoed
in genadige verdoving
dringt even een terugwens zich nog op
maar vol puin onbegaanbaar
de achterliggende kloof
dan een verstilde ijstijd
gaandeweg verbleekt het beeld
ontsnapt aan het geheugen
pijn beklijft, verloren tijd verstrijkt
feedback van andere lezers- danvoieanne
graag gelezen. stater: dank je wel..! - greta
Zachte toon, dichterlijke melancholie, verloren liefde, vertrokken geliefde?
De beste wensen voor 2015, dat me maar gezond en energiek mogen blijven. stater: vrij te interpreteren.. dank voor je mooie reactie en ook voor jou een goed 2015..! - andremoortgat
Ik sluit aan bij de woorden van Greta
Blijf schrijven en jij moet nou niet vertrekken
En ons allene laten stater: dank voor je reactie..! en blijven schrijven op WriteHistory..? al iets gehoord over het plan-van-aanpak..? ;-) - lin
De pijn voelbaar lees ik dit mooie gedicht. tegenwoordig zal glanzend metaal het toevertrouwde niet meer oneindig behoeden lijkt me. Die terugwens vol puin zie ik zo voor me. Blijf schrijven! Liefs, Lin stater: dank voor deze reactie.. blijven schrijven..? wel, in de hoop op inspiratie en veelvuldige reacties.. groetjes
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 7Uitstekend: 3 stem(men), 75%Goed: 1 stem(men), 25%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 4 stem(men)
|