naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Hij maant zich slechts tot het getij

door Kat

Woorden waaien met de wind
waar duinzicht helmt op hoogte
hoe ver de zee ook ebt en vloedt
het strandt in ribbelende golven
water wijds geen grenzen kent
schuimt het woest en wil niet horen
in ommekeer naar beter weer
loopt menig mens verloren

op wandeling langs schelpenpad
slaat dood wat niet behoort te zijn
terwijl de zee je ongehoord
terugslaat met je eigen woord

legt branding zich tenslotte neer
verdonkert snel zijn eeuwig zijn
als ik de mens zie lopen
die zoekt naar wat de zee niet geeft
omdat het onverstoorbaar vloed
niet weet wat het met woorden moet
weg ebt in de eigen waan

hij maant zich slechts tot het getij
zinnig laat hij het woord aan mij

feedback van andere lezers

• danvoieanne
  Zeer mooi ....
  Kat: Dank je wel voor je bewondering Anne!
• andremoortgat
  Blij je hier terug te lezen
  En dan nog met het Lied der zee
  
  Kat: Het moest ook weer even op de rails gezet worden en tot schrijven te komen Andre!
• Vardar
  Zeer mooi en vloeiend geschreven.. Je hoort hier bijna de branding en voelt de vloed draaien en keren met het tij...
  Kat: Fijne reactie , dank je wel!

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 6

Uitstekend: 3 stem(men), 100%
Goed: 0 stem(men), 0%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 3 stem(men)