naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

1025...Eenzaamheid

door danvoieanne

in een klein dorpje
met haar dagelijks lawaai
hoor je kinderen spelen
op het schoolplein
in de dichte mist
voor de bel gaat

een oude man
loopt over straat
en slaat een steegje in
terwijl hij nog
de klokken hoort luiden
van de begrafenis

hij strompelt verder
diep gebogen door verdriet
in de kille mist
met zijn handen
diep in zijn zakken
op deze donkere herfstdag

hij kijkt naar de huizen
waar mensen
lekker warm binnen zitten
door de dichte mist
ziet hij rook
uit de schouwen komen

maar niemand die hem ziet
tranen rollen
over zijn wangen
hij slaat zijn sjaal
rond zijn oren
en begint sneller te lopen

voor het raam
van zijn klein huisje
wacht iemand op hem
zijn hondje
om met hem
dit verdriet te delen

feedback van andere lezers

• CHRIS
  prachtig echt mijn ding tofff
• killea
  Beautiful, Anne
  
  
  danvoieanne: Thankx,..
• pieter
  Anne,
  Een eerste klas beschrijving van een leefsituatie van een man. Je schrijft: 'eenzaam strompelt hij verder'. Het woord eenzaam zou ik weglaten. Want uit je hele beschrijving komt al naar voren dat de man eenzaam is. 'Terwijl hij nog de klokken van de begrafenis hoort' vind ik een zeer goede en mooie omschrijving. Zeer beeldend.
  
  Vriendelijke groet,
  Pieter.
  danvoieanne: Dank voor de tip ....Pieter ..
  Groetjes...

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 7

Uitstekend: 3 stem(men), 75%
Goed: 1 stem(men), 25%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 4 stem(men)