|
< terug
Als engelen zingen (Bij Ruthless van Craig Armstrong)
Het slepende begin.
De Hypnose.
Strijkers met een Bliep tussenin.
Craig Armstrong.
Met gesloten ogen
het inerte toeven tevoorschijn
schilderen met klanken zo zuiver
als de adem van een seconden oude boom.
Zwevend aan de lianen van de uitverkoren luisteraar
wordt het sleeptouw ter hand genomen.
Binnentreden in de majestiek der muziek.
De gewelven, het aanzwellen, het stuwen van...
Trillingen die de stilte subtiel omringen.
Inhouden. Bervriezen. Climax.
BENG!
Een beat die versnelt. Niet dwingend.
Maar er IS wel Iets.
Iets wat je grijpt.
Bij je nekvel.
Tot het naast je neervalt.
En jij erbij.
Middenin de Bliep.
Naar binnen gezogen.
Violen wuiven hun vlaggen.
Je zinnen staan op springen
en je kijkt me aan.
Secondenlang.
En dan...
Zijn ze daar.
Ruthless.
Engelen.
Engelen.
Engelengezang.
Uitmondend in Perfectie.
feedback van andere lezers- geertje
de sfeer hier doet me even denken aan het gedicht van
Jan Stephorst : "overgave"
dezelfde "sfeer" proef ik
liefs, geertje
CaptainNorth: allez... merci... en ik heb hetzelfde gedicht met wel twéé titels! Ongelofelijk! Dat zoiets kan! Ik heb hier toch wel één punt voor gekregen! Maar na een halve dag stond dit gedicht met O, niemand had 't gelezen... dan geef ik dat gewoon een andere titel éh... perceptie! Alles? Wel... toch een beetje...
kusjes hoor! - Vansion
Zal dat ceedeetje toch een moeten gaan halen hé - nee, doe ik niet. op een dag komt het me wel vanzelf ter ore. en dat zal dat toeval heten en zal het een wonder zijn.
het is het moeilijkste dat bestaat: muziek vertalen in woorden - onmogelijk ... heb het ook al geprobeerd ... al vaak ...
seconden oude boom: goe gezeid, joeng ... da's e woender da bestoat! woavan da j' nie ku zwiegen, moe j' van ziengn
moar ik zoen beter zwiegn nu en joen oren gerust loaten; moa ja stoat er ni geschreven da j' moe scharten woa dat 't jukt?
CaptainNorth: dit is perfect met de muziek erbij...
|
