< terug
Als ik stil ben
Ik kijk bij me naar binnen, keer me binnenstebuiten
Leer nog alle dagen dingen bij over mezelf
Ik kan de omvang van mijn hart nu perfect schetsen
Weet ook waar de littekens zich bevinden
Nu is de tijd aangebroken dat ik weer kan openstaan voor mensen
Dat er terug plaats is, veel zelfs
Heb mijn beperkingen nu voor het eerst gezien
Ben aan de rand geweest van mijn kunnen
Er zijn grenzen aan mijn wilskracht, nu voor het eerst ontdekt
En toch voel ik me zo sterk
Het is goed te weten dat men sterfelijk is
Dat de avond ook zonder mij zou donker zijn
Ik dacht alles te weten, alles aan te kunnen
Ben een beetje gekrompen
Niet in centimeters, maar in mijn onstuimig gedoe
Als je merkt dat ik stil ben, ligt dat niet aan jou
feedback van andere lezers- Ghislaine
Mag ik een stukje van je onstuimig gedrag aub? roggemanj: graag en als je het wil moet je het komen halen.... - geertje
"Het is goed te weten dat men sterfelijk is
Dat de avond ook zonder mij zou donker zijn"
voor deze zin,
zou ik Brussel vandaag nog een keer overdoen
mooi !
geertje
roggemanj: :-) kvond het zelf ook mooi als ik dat mag zeggen over mijn eigen tekstjes - CaptainNorth
Dat de avond ook zonder mij zou donker zijn
Héél mooie zin... inderdaad... en mooie mijmering, ingetogen en uit het hart...
roggemanj: ik vond het zelf ook een mooie zin :-) - mistral
duidelijk is dat die persoon door een zeer diep dal gegaan is, en "on the edge" beseft heeft dat het leven mooi is,
warme groet roggemanj: bedankt voor je steun via deze woordjes..
groetjes, johan
|