naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

zo vaak al op de grond gelegen

door harrywanders

zo vaak al

op de grond gelegen

dat het me al niet

meer verbaasd

dat ik er weer lig

zo vaak al

in het stof gebeten

dat ik de smaak

er al van herken

zo vaak al

over de grond gekropen

dat ik elk

detail herken

zo vaak al

de grint in mijn gezicht

gevoelt

dat het me niet eens meer raakt

zo vaak al

weer op gestaan

dat het vallen

me al niet meer raakt

feedback van andere lezers

• mistral
  pijnlijk mooi! maar is het niet "het" grint? of vergis ik me? het wringt me een beetje :-)
  
  groetjes
• geertje
  harry, weer een gedicht om te blijven lezen !
  letten op correcte vervoegingen, als lezer vallen die me op:
  -dat het me al niet meer meer verbaasd = verbaast (tegenwoordige tijd)
  -de grint in mijn gezicht = "het" grint
  -gevoelt = gevoeld (verleden tijd)
  (ik kan er ook glad naast zitten hoor)
  
  mooi gedicht, de vorm begint te wennen en bekoort me...
  groet, geertje