|
< terug
'Danse macabre'
ik kan gewoon even niet schrijven
zoals maanden eerder misschien
het is gaan staken zoals jij je leven
doorademt in een pauze
wij hebben gebracht wat we ook gaven
uitgeknepen in elkaars handen, waar
tranen zich een weg wisten te banen
wij spraken niet van geheimen
elk lot was onze bestemming
onontkoombaar vluchten in
poging nummer zoveel
nu het voelt alsof ik je verloren ben,
niet aan het hemelse
maar aan jouw geestelijk
labyrint
hoop ik dat je mijn stilzwijgende
woorden voelt
dat wat ik van jou vond
óók nu nog vind
======
**fame, i'm gonna live forever, i'm gonna learn how to fly**
feedback van andere lezers- commissarisV
helemaal niet slecht, je kan wel schrijven hoor, zelfs zonder inspiratie... :-)
aquaangel: dankje commissarisV (he verdorie wil eigenlijk altijd herr. commisar neerzetten, vergeef mij). . . . natuurlijk was het van die inspiratie een beetje gelogen. . . want dat was er wel degelijk. . . alleen
kwam het er weer vlotter uit, dan maanden daarvoor
liefs aquaatje - kapiteinsebbos
schrijven is soms wat afwezig, maar de inspiratie blijft natuurlijk wel altijd hangen...mooi gedicht!
aquaangel: soms wil het gewoon niet
meer zo soepel vlotten
dan moet je gaan denken en
denken terwijl ik meer een
gevoelsdichter ben
inleven en hoppa daar stromen
de letters op mijn scherm
maar soms duurt en duurt het maar
en wil het niet vlotten
en dan lees ik mijn oudere werken
maar ik merk dat ik dan verandert ben en nog
verander
dit schrijven was nav een opname van mijn vriendin op
een psych. afdeling... en de woorden kwamen en kwamen..
dankje - Rinka
dat heb je erg mooi geschreven. ik herken dat trouwens heel sterk. (ik niet alleen durf ik wedden) als je schrijft met je gevoel, fluctueert het nu eenmaal. dat is tegelijk het supermooie en het verdomd lastige. als je het nadien herleest, werp je een blik op wat je toen voelde. dat is bijna altijd anders dan nu. ik vind dat een bijzonder boeiend gegeven... veel plezier er nog mee x
aquaangel: dankje wel rinka voor je uitgebreide comment
en idd soms voelt het heel anders wanneer je er later
naar kijkt, maar in deze zal het wel zo blijven voelen omdat ik dit naar en voor een ander schrijf
x - geertje
...effe geen woorden
hier past enkel mijn stilte...
aquaangel: bedankt voor je stilte
xx - Leona
ontroerend
aquaangel: mijn dank - Vansion
snap de laatste strofe niet goed. moet het 'vindt' zijn of ontbreekt er een ik ?
voor de rest: zeer egaal dicht - bijna een voelbaar gebaar - helemaal doorzwegen aaneengeregen - erg rijk
aquaangel: hai, er ontbreekt geen ik, die staat in de regel ervoor en de zin met vind er in moet je aan 1 stuk doorlezen.....
Maar misschien klopt het schrijftechnisch niet helemaal dan... :S
dat heb je met die gevoelsdichtjes he... Ik zal er nog eens naar gaan kijken
bedankt! - kronos
we weten niet wat in hen omgaat en dat knarst maar we zijn er voor hen en dát kan tellen !
aquaangel: gelukkig gaat het nu beter met haar,...xx
|
