< terug
deken
ze waste mijn deken
met wat te veel warmte
het weefsel verstarde
het pluizen prikt
ik heb koude tenen
en durf niet te denken
ze heeft te veel liefde
de deken verstikt
feedback van andere lezers- CaptainNorth
mja... één van je mindere hoor... marie... het wringt allemaal een beetje. Je was wellicht té boos omwille van je deken...
groetjes
jan marie: dan moet je geen "goed" geven, hoor :-) Ik ben geen voorstander van stroopsmeren... ;-) dus apprecieer ik je échte feedback des te meer... ik had een beeld: ze wil me te veel "verzorgen"... te veel warmte... mijn deken wassen en zo... en toen dacht ik: hé, gek, net door teveel letterlijke warmte is mijn deken ook letterlijk naar de vaantjes... en ik wou het gieten, amar ik vond geen mooie mal... en dan krijg je dit :-) - Ine
Auuuuuuuh! Da's het eerste wat ik dacht na het lezen van dit gedicht. Mooier dan vuurwerk! marie: thx - Rinka
een mooi beeld voor verstikkende liefde. zeker de moeite om bij te houden, te kauwen en verder uit te werken. - feniks
een eenvoudig beeld voor een diepere gedachte. De reden waarom velen poëzie schrijven. Als je niet kan be-schrijven wat je voelt, kan je het enkel maar om-schrijven.
Heb nog een aantal gedichten van je herlezen en vastgesteld dat ik ze iets te weinig eer had aangedaan... marie: hehehe, mercikes :D - kapiteinsebbos
moet toch even slikken, heb je iets strafs, want heb een kikker in de keel van je woorden :-) marie: Als je op alles tegelijk fb geeft, kan ik niet overal antwoorden... Zeker nu niet, met de examens en zo... Maar dus: merci voor al de fb'kes !!
Groetjes
marie - mariagarquez
Het leest als fietsen over kassei. Dat vraagt om volharding om voldoening te geven. Ook dat moet poëzie zijn. Ik vind dit dus heel goed. marie: hehe thx
|