naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Dieter

door marie

ik dacht
dat jij sterk was
grote woorden
een groot hart

maar als de grond onder je voeten
wegzakt
mag je nog
recht in je schoenen staan

ik weet ook wat pijn is
en dat ze heel erg kan branden
maar het kan ook nog dieper
zo blijkt

misschien moeten we allemaal
stoppen
met leven

feedback van andere lezers

• kapiteinsebbos
  mooi gedicht!
  en voor mijn site, moet je Java installeren, is gratis bij Windows (via google) te vinden...
  het is nochthans de moeite waard...
  
  Dikke knuffel,
  
  marie: kzal eens proberen :-)
  Knuffel is aangekomen, maar het is nu weekend, dus de post werkt niet ;-) ;-) ;-)
• geertje
  "misschien moeten we allemaal stoppen met leven"
  
  marie, dit einde, zo tragisch...
  ik kom nu tot de ontdekking, dat alles wel zo zijn redenen heeft.
  je bent elke dag bezig, te worden wie je bent...
  goed gedicht
  groetjes
• fille_de_toi
  mooi gedicht, tragisch einde. het lijkt soms zo, ...
  groet
  fille
• Vansion
  ik lees die laatste zin eerder als een soort dooreenschudden ...
  iederéén lijdt ... enfin, iedereen die lééft ...
  marie: het is ook zo... de idee van: godverdomme, geef eens allemaal niet zo snel op...
• mistral
  pijn, een pijnlijk onderwerp, en ieder draagt het volgens zijn kunnen en de ene zijn emmer is voller dan de andere, een mooi gezegde is ook ... ieder draagt zijn leed onder kleed ... en wie weet ..... we zouden waarschijnlijk niet willen ruilen!
  groetjes
• Memoire
  Marie,
  
  een vraag die velen zich op een bepaald moment stellen.. Maar of het inderdaad beter is.. Pijnlijk mooi, deze van je. Knap geschreven.
  marie: dankje
• Leona
  het lijkt erop alsof je iemand een lesje in moraal geeft ...
  marie: ik wil gewoon dat iedereen stopt met zelf te kiezen om op te houden met leven... godverdomme !
• Rinka
  een eeuwige discussie. en met een prachtig harde en ironische eindzin jouw mening gegeven.
  marie: dankje
• marieke
  Word er helemaal zacht van. Heel mooi, heel herkenbaar, heel hard. Ik beschouw dit als een nijdig verpakt gedichtje voor iemand die je dolgraagt ziet. Echt schoon, amai!
  marie: nja... misschien herken je 't niet helemaal dan...
  
  ik schreef het voor een vriend die koos er uit te stappen... ik heb het eventjes gehad, op dat vlak... mensen geven (alles!) te vlug op tegenwoordig, en dat meen ik !