Volg ons op facebook
|
< terug
De Belevende Mensen
Mensen kijken
naar mensen die
naar mensen kijken...
die naar mensen kijken.
Mensen dragen kleren.
- achter zonnebrillen en andere grillen -
terwijl andere mensen ze wegdenken.
Mensen denken niet na over mensen.
Mensen begeren
mensen die mensen
begeren die mensen begeren.
Mensen glijden uit in het midden van een gedicht
over dingen die er niet thuishoren zoals : 'bananenschil'.
Mensen vervelen
mensen die mensen
vervelen die mensen vervelen.
Tot iets als herhaling soelaas biedt in de kiem
van de steeds fijner geslepen natuurlijke selectie.
Mensen zien
mensen die mensen
zien die mensen zien,
Processen zijn processen over processen die processen zijn :
Het leven is beleven
dat het leven beleven is.
feedback van andere lezers- mistral
mensen die vallen, vallen op mensen, over je bananenschil ... (mijn eigen gedachtenspinsel)
knap gedicht! zeer graag gelezen en herlezen
CaptainNorth: merci mistral! En goed gevonden!!! - geertje
Het leven is beleven
dat het leven beleven is
(volledig mee eens)
Jan, té moeilijk voor mij, de vele herhalingen, ik kan er mij niet blijvend op concentreren wegens de vele herhalingen.
ik moest zo vaak weer naar het begin, toch verlies ik middenin...
de draad...heeft met mezelf en "hersenfuncties die niet zo goed marcheren" te maken.
"this is not my cup of tea"
reading YOU in other poetry:
"a peace of cake"
(gaat wel lekker samen: thee en cake-tjes)
liefs, geertje
CaptainNorth: komieksje... je moet minder lezen omdat je dan meer leest.
;-)
... 't is nochtans simpel dat gedicht... allez.. x - Leona
volgens mij ... volgens mij dan hé .. :) .. heb je het over jezelf ..
CaptainNorth: ja? Wacht éh... euhm... neen, ik keek naar mensen die op een terrasje zaten die naar andere mensen aan het kijken waren... en zo is dit gedicht ontstaan... dus ja, uiteindelijk ging het maar een beetje over mij...
;-) - Rinka
niks aan toe te voegen. helder geobserveerd en geschreven.
CaptainNorth: Voilà! allez... ik vind dat ook! ;-) - aquaangel
gelukkig zijn er tussenruimtes om op adem te komen..
ik wacht wel op de voordracht ;)
CaptainNorth: ach... doe op je gemak... en ja, voorgelezen gaat dit wel iets hebben ja...
;-) - fille_de_toi
mensen kijken naar mensen die naar mensen kijken ...
juist ja, maar op den duur ben ik uitgegleden over uw bananenschil, zijnde de herhaling. ik ben maar een simpele ziel en raak de draad vlug kwijt
als ik het nog een paar keren gelezen zal hebben, zal ik wel mee zijn.
(eerlijk : was je zelf nooit de draad kwijt, of ben ik echt zooo simpel)
simplement
fille
CaptainNorth: neen, neen, je moet zo'n dingen voor je zien. Het je voorstellen. Ik zag het eerste voor me. In 't echt, daardoor is het ook niet vergezocht maar net echt gebeurd. En neen, ik ben dus de draad niet kwijt, al vind ik dat niets om mee te koketteren maar eerder gewoon iets wat zo is of niet zo is en het is helemaal niet erg als je 't niet ziet maar des te euhm... fascinerender als je 't wel ziet. Je moet 't anders eens uitprinten en er ja... zonder dat ik aan 't lachen ben tekeningetjes bij maken! Heheh. Ik zou 't haast zelf doen! groetje
cap - Vansion
Vind deze versie beter dan de tweede. Ik ben obsessief, dat weet je, maar elke zin klopt hier als een bus. En de tweede versie schrapt een dimensie die nu net de speelse ernst van dit schrijfsel uitmaakte.
Wel een leutig gedoe: dat herschrijven.
Dit herinnert mij aan een passage uit Barthes ... Ik weet niet meer precies hoe hij het draaide, maar hij bewees met bravoure dat mensen die schrijven over mensen die schrijven over mensen die ... whatever de allerdecadensten zijn (himself incluis) :D
groet van een vies vrouwtje dus
CaptainNorth: Hihi... zo zo... en ja, ik vind deze versie ook de enige echt goeie versie. Maar ik vind het grappig inderdaad dat herschrijven en dan een ironisch titeltje geven en een 'knipoog' ipv een bananenschil... en zo van die dingen...
dag vetzaksje!
;-)
|
