|
< terug
Magnetisch blikveld (sonnet)
een einde bleek onverloren te zijn
waar zonnestralen wederom belichtte
minnespel voelbaar mocht herademen
de liefde weer voor samenzijn zwichtte
doch appels vielen steeds verder van de boom
waaronder de stam geen schuilplaats bood
wind huilde in duo mee, mijn klaaggezang
tijdens donder hield verdriet zich groot
magnetisch bleken jouw ogen mijn droom
van over- en - uit, uit - werd weer aan
vormden wij onze overlevingsdrang
maar nu ná jaren de rust is gekomen
afscheid daadwerkelijk heeft kunnen bestaan
kus ik jou alleen nog in onverbloemde dromen
feedback van andere lezers- geertje
-tijdens donder hield verdriet zich groot
-kus ik jou alleen nog in onverbloemde dromen
mooie zinnen:
"gelift" uit een bijzonder knap poëtisch gedicht
xxx geertje
(p.s. in je verhaal ontbrak een woordje +
"hij wilT" ..tikkie fout ? kan dat ? )
aquaangel: oh een fout... haha ja ik ben niet foutloos [nooit geweest ook] maar is zal het snel aanpassen....
dankje voor aanwijzen wat je mooi vindt
xx - sabine
wind huilde in duo meer, erg fraai gevonden
tederlijk
lieve groet paul
aquaangel: ja dankje...tederlijk dat past er wel bij [mijn gevoel] - Leona
mooi die weemoed om de verloren liefde verwoord
aquaangel: verloren...? ja misschien maar wat je in je hart sluit gaat nooit verloren
xx - Mark_Vandis
schitterend vind ik dit,denk dat velen die ene vis missen
Ik ben er avast een van
Groetjes Mark
aquaangel: soms vis je achter een leeg net
en soms eet je rotte vis, zo gaat dat
xxje aqua - VickyLievens
héél ontroerend,
is er iets moeilijkers om te verwoorden dan een liefde die "verdwenen" is? jij doet het in ieder geval heel prachtig
aquaangel: de liefde is misschien verdwenen
de herinneringen liefdevol in mijn hart
xx - kronos
in onverbloemde dromen...dan was het destijds goed raak !
aquaangel: het was keer op keer raak...........sort of.........
|
