< terug
Biecht van de misantroop ( en zij de beheersing)
I k heb ooit eens zoveel van me afgeschreven
D at ik terug een sterk dier geworden was
Huil maar liefste,
Je kan je verstoppen in de blinde vlek
Van je waanzinnigste verlangensblik
Als je je maar hard genoeg concentreert
Op die traagst gemiskraamde traan
Als ik offer met mijn bloed
Wit van kleine cellen met het verhaal
- als eens was zou eeuwig zijn-
dan kan ik die gekleurde natuur wel vinden
in de lek die je sloeg in mijn stoutste dromen
(Stil maar jongen,
je hebt je al verwrongen
dus laat je nu maar
strijken door de nacht
waar speciaal voor jou
in eenzaamheid gezongen
een lied van verboden vruchten
wijkend naar je lacht
zodat je niet scheurt van het vele plooien
naar de druk
van je beestigste bestaansgedacht )
feedback van andere lezers- kapiteinsebbos
mooi! eisenik: :) - Leona
'Als je je maar hard genoeg concentreert
Op die traagst gemiskraamde traan' knappe zin, een fake-traan eruit geperst, zo begrijp ik het ...
eisenik: zoiets ja ;) - teevee
...in het lek dat je sloeg...
Wel wat zwaar voor een jeugdige, vind ik! eisenik: wel en dan mag je weten dat het eigenlijk al enkele jaren geleden in eerste versie is geschreven... in de periode dat me het nefaste verschil tussen mannen en vrouwen begon op te vallen op gebied van omgang met " de realiteit" :) vrouwen staan veel dichter bij de natuur en mannen hebben vrouwen als het ware nodig om zich te "aarden" ... bedankt voor de commentaar - sabine
bijzonder - aquaangel
wel mooi, maar niet helemaal mijn ding... eisenik: np :-)
|