|
< terug
Uit een dagboek van een oester
Het deinende water voerde mij mee
weg
uit de diepten der zee
Naar een kust met wit zand
daar lag ik dan
alleen op het strand
Plots ving ik een lief stemmetje op
vantussen het zeewier
en het schuimende sop
Haar woorden waren zacht
fluisterend en liefdevol
gezongen in alle pracht
Ik was ten zeerste verrast
toen ik even keek
door een kleine barst
Het water bracht ons wat dichter bij elkaar
en ik vond het vreemd
want we leken een beetje op mekaar
Zullen we vrienden worden vroeg ze toen
en ik beantwoordde haar
met een verlegen werpzoen
Mijn huisje ging voor haar open
want dit was het vriendinnetje
waar ik al zolang lag op te hopen
Plots kwam er een grote golf en spoelde ons mee
naar een rustig plekje diep in de zee.
Waar we samen een vriendschap opbouwden
nadat we elkaar op het eerste zicht vertrouwden.
feedback van andere lezers- sabine
sprookjesachtig
Mark_Vandis: bedankt sabine :-) - geertje
deze woorden zijn als "parels", Kris
"mijn handen zijn als oesters die de parels omhullen"
grappig, ik gebruik dat beeld van "de oester" ook vaak !!!!
mooi mooi mooi
(leuk vriendinnetje moet dat zijn, woont ze aan de zee ?
ik wil daar een keer gaan wonen, als dat zou kunnen, de zee brengt mij tot rust)
liefs, van aan de waterkant, geertje
Mark_Vandis: Haai geertje, bedankt :-)
( dat vriendinneke weet zelf niet wat ze met me doet hoor) - Leona
-zucht- (hele diepe :)))
heerlijk dit!!
Mark_Vandis: fijn dat je het leuk vind :-)))
Groetjes Mark - kapiteinsebbos
knap!
laat de oester zich langzaam openen voor je!
Mark_Vandis: Lol (is al aan de gang) bedankt :-)
Groetjes Mark - VickyLievens
och, wat liefdevol geschreven
Mark_Vandis: dank voor je reactie :-)
Groetjes Mark - aquaangel
yep what's in a name haha maar dat durfde ik hier niet onder te zetten *grinn*
Mark_Vandis: verlegen? :-)
Groetjes Mark - teevee
...waar ik al zo lang op lag te hopen...
leest zich wat vlotter.
Mark_Vandis: Bedankt ;-)
Groetjes Mark
|
